What.

Een sterke tijgerin rende met al haar kracht achter een hert aan. Grommend was ze nog maar een meter bij hem verwijderd. Het dier maakte een onverwachte wending, Cissnei moest haar lichaam in een ruk omdraaien en zette haar achtervolging weer in. The Dead Sea was hun bestemming geworden, er was geen andere uitweg meer. Verblind door haar instincten en haar moordlust maakte ze een sprong, haar nagels boorde zich in de huid en haar gewicht gooide het dier al spartelend op de grond. “Pak aan b-itch!” Schreeuwde Cissnei vol genot uit. Haar scherpe snijtanden bonden zich op het hert zijn keel, het bloed spoot in het rond en Cissnei zag hoe ze het hert nog zwak in leven hield. Ze wilde er nog geen eind aan maken, ze wilde het zien lijden van de pijn. Met een felle beweging smeet ze het hert zijn kop in de grond. De keel was ernstig gesloopt het dier zou doodbloeden als ze het nu niet afmaakte. De angst in zijn ogen, de pijn..Cissnei grijnsde haar tanden bloot. “Daar ga je,” Ze zette haar brede voorpoot op het hert zijn hals, bracht haar kop langzaam naar onder toe en likte het bloed rond de wond op. Grijnzend zette ze haar tanden in de keel en beet die door. Dood. Zou haar leide rhier nog zijn? Zou ze hem eens opzoeken om over haar toekomst te praten? Ze wilde tenslootte zekerheid.