A Lioness Unknown

Nessah liep nieuwsgierig rondjes door het bos, opzoek naar anderen. Ze wou graag kennismaken, want ze was hier nog maar net. Ze was bij haar vorige woonplek weggegaan omdat daar geen voedsel meer te vinden was, en het was wel tijd voor iets nieuws. Misschien dat ze hier gelukkig kon worden. Ze spitste haar oren, zodat ze goed kon horen of er misschien iemand aankwam. Maar ze hoorde niets. Ze was hier eigenlijk ook omdat ze opzoek was naar haar ouders. Lang geleden zijn die bij haar weggegaan, en ze heeft slechts vage herinneringen. Maar wel liefdevolle. Ze schrikt opeens weg uit haar gedachten als ze voetstappen achter zich hoort.

De dag was zonnige begonnen en de bomen kregen nieuwe bladeren aan hun takken. De struiken waren zelfs in hun mooiste kleuren getooit en een sneeuwpanter slenterde tussen de bomen door en haar maag gromde van de honger. Haar neus verried dat hier prooidieren waren en ze begon te sluipen. Met zachte pootval kwam ze dichterbij een grote groep herten die rustig stonden te grazen van het jonge gras. Kreta zetten zich in haar aanvalshouding en wachten af tot een van de herten te ver naar haar afdwaalden. Met een snelle tred kwam Kreta de struiken uit en schoot op een jong kalf af dat te ver van de kudde af. Kreta stormde op het jonge kalf af en de kudde schrok van haar verschijning. In paniek rende de kudde weg van Kreta. De achtervolging duurde niet lang en Kreta tikte het kalf onderuit op een openplek. De overige herten verdwenen tussen de bomen en kreta's kaken sloten zich rond de keel van het kalf. Het diertje gilde eerst van de stres, maar stikte al snel. Kreta's kop schoot met een ruk omhoog omdat ze een andere geur rook dan die van prooidieren en ze keek rond. Op een grote afstand stond een leeuwin met haar rug naar haar toe. Kreta was niet geweldadig in gesteld, maar ze wilde haar prooi niet prijs geven en ze gromde dreigend waarbij Kreta half over haar prooi heen ging staan.

Nessah draait zich om. Ze ziet een sneeuwpanter, een vrouwtje, die zich over haar gevangen prooi buigt en dreigend gromt. Nessah zet een glimlach op. "Rustig maar, ik hoef je prooi niet." Zegt ze. Ze wil geen ruzie, ze wil juist vrienden maken. Ze zet een paar stappen achteruit om te laten zien dat ze niet van plan is om iets raars te doen. Ze kijkt om haar heen. Verder geen prooien. Eigenlijk heeft ze best honger. Ze wacht af op een antwoord van de sneeuwpanter. Hierna ga ik wel opzoek naar een prooi.

______________________
Ik ben een beetje inspiratieloos

De leeuwin zei dat ze haar prooi niet hoefde, maar Kreta zag wel dat zij ook honger had, maar haar houding werd minder dreigend en ze keek weer normaal naar de leeuwin. Het kalf bloede hevig en Kreta verorberde het kalf in een paar tellen, maar alleen de botten bleven over. Kreta kwam met een paar stappen naar de leeuwin toe en ging voor haar zitten. 'Sorry, maar had dagen nie gegeten en ik was bang dat je mijn prooi had willen weg halen.' zei Kreta met een flauwe glimlach op haar lippen. Ze was niet gewent aan leeuwen en ze vond best dat ze een eentonige vacht hadden waar ze zelf niks aan konden doen. Kreta was benieuwd naar hoe de leeuwin heten. 'Ik ben Kreta en hoe heet jij?' stelde Kreta zich voor en keek de leeuwin rustig aan.

Fire liep door het bos, ze kwam hier niet zo vaak. Toen ze wat verder was, rook ze de geuren van andere katachtigen. Ze volgde de geur, en kwam uit bij een leeuwin en een sneeuwpanter, ook een vrouwtje. Fire ging naar ze toe,''Hoi, ik ben Fire'', zei ze,''En jullie?'' Toen zag ze dat, voor de sneeuwpanter de resten van een kalf lagen,''Is hier veel prooi?'' vroeg ze, ze hoopte van wel, ze had niet veel meer gegeten. Toen rook ze een geur van een hert, en als ze goed tussen de bomen keek zag ze een verdwaald hert. Fire keek de andere twee even aan, en ging toen op jacht. Het jagen ging simpel, het hert had haar niet door. Even later lag Fire met het dooie hert voor zich, ze begon gulzig te eten, toen draaide ze zich om naar de leeuwin,''Ook wat?'', vroeg ze.

Nessah keek toe hoe de sneeuwpanter gulzig haar prooitje naar binnen werkte. Daarna ging ze voor haar neus zitten. Ze was duidelijk minder dreigend. "Sorry, maar had dagen nie gegeten en was bang dat je mijn prooi had willen weghalen." Zei de sneeuwpanter. "Geeft niet hoor." Nessah begreep het wel. Dat had zij ook weleens. "Ik ben Kreta, en hoe heet jij?" vroeg Kreta opeens. Nessah opende haar mond om te antwoorden, maar toen kwam er opeens een andere katachtige op hen aflopen. "Hoi, ik ben Fire," zei Fire. "En jullie?"
Nessah lachte in zichzelf. Dat word nog gezellig hier. "Ik ben Nessah." Antwoorde Nessah glimlachend. Ze keek even van gezicht naar gezicht. Toon rende Fire ineens weg. Nessah draaide zich om en zag dat ze een hert ving. Hongerig begon ze aan haar vangst. Ze keerde zich om richting Nessah. "Ook wat?"
Nessah schudde haar hoofd. "Ik vang zelf wel iets. Ik heb nog wat training nodig." Zei ze eigenwijs. Achteraf vond ze het een beetje grof van zichzelf. Het afwijzen van zo'n voorstel was immers iets wat niet echt hoorde, vond ze.

Kreta hoorde dat het goed was en merkte dat er nog een katachtige erbij kwam die Fire heten. Nessah stelde zich voor en Fire besloop een hert dat zich niet uit de voeten had gemaakt en werd gevangen. Fire vroeg aan Nessah of ze ook iets wilde, maar ze wees het af. 'Misschien kunnen met zijn drieen gaan jagen?' opperde Kreta en knikte van Fire naar Nessah. Het stikte hier van de prooidieren en Kreta had maar een laagje in haar maag liggen met wat vlees dat van het kalf af was gekomen. Kreta stond alvast op, maar ze was niet zeker of de andere haar voorstel aan zouden nemen?

"Misschien kunnen we met z'n drieën gaan jagen?" vroeg Kreta toen. Dat leek Nessah wel een goed idee. Kreta stond alvast op. "Is goed. Wat jij, Fire?" Zei Nessah terwijl ze opstond. In de verte zag ze een groepje herten staan. Die waren vast afgedwaald van de kudde. Ze knikte naar de andere twee en zonder op een antwoord te wachten rende ze er als een speer op af. De herten schrokken en gingen er ook even snel vandoor. Misschien konden ze de herten insluiten met z'n drieën.

Nessah vond het en goed Idee en Kreta keek even naar Fire, daarna rende achter Nessah aan. Kreta ging naar de rechterflank van de kudde en ze wachten even tot er het teken van aanvallen kreeg. De herten hadden hen nog niet in de gaten. Als fire nu ook kwam hadden ze veel meer voordeel. Kreta keek even om en hoopte dat Fire snel zou komen?

Fire rende de andere achteraan, ze had wel zin in jagen. De herten rende hard weg, maar Fire was snelle. Na een tijdje lukte het haar om een hert van de roedel af te drijven,''Hier, voor jou.'', riep ze naar Nessah. En ging een andere achteraan, die ze te pakken kreeg. Ze zorgde er voor dat het hert viel, en maakte het af. Het vlees smaakte prima. Ze wachtte op de andere.








(ik ben een luipaard)

Nessah zag dat Fire al een hert te pakken had. Ze keek Kreta eventjes aan, en focusde zich toen op de herten. De herten waren geschrokken en renden erg hard, dus Nessah moest erg haar best doen ze bij te houden. Ze zat vlak achter een redelijk groot hert. Ze maakte een snel sprongetje en zette haar klauwen in het hert, beet deze, waardoor het hert stierf. Ze had aardig wat honger en begon aan het hert. Ze keek naar de andere twee, Fire die nog aan het eten was, en Kreta die nog een hert moest vangen.

Toen Fire het hert bijna op had, rook ze iets vreemd. Het duurde even voordat het haar doordrong. Brand, ze rook brand. De herten rende de andere kant op, het vuur kwam dichtbij. Het was geen groot vuur, maar wel gevaarlijk. ''Pas op!'', schreeuwde ze, en zette het op een lopen. Het vuur straalde warmte af, Fire rende zo hard als ze kon.Het vuur verwoeste veel.

Fire kwam aan gerend en dreef een van de herten van de kudde af. Kreta sprong ook op de kudde af en zetten een sprintje in, waarna ze boven op een van de jonge herten landen. Het dier bezweek door haar gewicht en landen hard tegen de grond. Kreta greep het dier bij de keel en liet het stikken. Daarna keek Kreta even naar Nessah die ook achter een van de dieren aan zat. Fire riep al smullend dat het vlees goed was, maar ze wachten even tot de leeuwin ook wat had gevangen voor ze begon te eten.

Fire rende zo hard als ze kon, maar de andere twee deden niks. Fire ging naar Kreta toe,''Er is brand''riep ze, het vuur kwam er al snel aan. Toen ging het regenen, de regen doofde veel van het vuur. En uiteindelijk was het hele vuur verdwenen, Fire keek om zich heen, het vuur had gelukkig niet zo veel verwoest.Er stonden wat resten van paar bomen.

Kreta schrok zich wild toen fire riep dat er brand was en rende weg, maar voor Kreta er erg in had begon het te regen en doofde de vlammen. Het duurde even voor kreta het zag en ze keek om naar de andere. Het vuur had een vreselijk effect gehad op het bos en alles zag zwart, maar waar het vuur nog niet was geweest waren de bomen nog bruin en groen. Kreta leip met snelle pas naar nessah en fire die ook geschrokken waren door het plotselinge ontstaan van het vuur. 'Gaat het?' vroeg Kreta met gejaagde stem aan de andere.

Nessah schrok erg toen de bossen opeens in brand stonden. "Gaat het?" vroeg Kreta. Nessah knikte, en staarde naar de zwartbruine bomen en struiken. Nouja, wat er nog van over was. Ze hadden geluk dat ze dit overleefd hadden. Maar hoe ontstond het vuur? En waarom begon het opeens te regenen?
Ze vond het allemaal maar geheimzinnig.

Ik stop dit topic nu, maar ik denk dat ik straks even een nieuw topic open