"Get off my back!" Een wolf had haar beet op haar rug, maar dan kende hij Avani nog niet. Zo hard ze kon begon ze te schudden en te bokken om de wolf van haar rug te krijgen. Nog heel eventjes en hij zou los laten. Avani voelde hem zijn grip verliezen. Eindelijk was hij los. Kwaad als geen enkel stormde ze op de wolf af, en beet hem met haar beter ontwikkelde tanden door zijn slagader. Avani sleurde de wolf mee, verder en dieper het bos in, en begon er van te eten. Nog dieper in het bos hoorde Avani de wolf zijn roedelleden achter hem huilen. Ze moest hier zo snel mogelijk zien weg te komen. Voor ze aangevallen werd door zijn roedelleden. Eindelijk was Avani weer 'full-power' Ze rendde weg, dieper en dieper het bos in.' Doe dit niet, je zult een lafaard zijn!' De stem in haar kop had gelijk, als ze nu zou vluchten, ze kwam naar hier om enkele wolven uit te dagen, en dan zou ze ervoor vluchten. Avani keerde om, en liep rechtstreeks op het gevaar af. Na enkele uurtjes door het bos te lopen, stond ze oog in oog met enkele roedelleden van de wolf die ze zojuist gedood had. De wolven omsingelden Avani, maar ze wist hiermee om te gaan. Een ietsje dominantere wolf kwam naar haar toegelopen, en druktte haar tegen de grond met zijn poot op Avani's borstkas hield hij haar in bedwang. De wolf beet op verschillende plekken, sommigen waar het erg pijn deed, maar dat toonde ze niet. Ze zag kans de wolf zelf tegen de grond te duwen, en greep die dan ook. Met een soepele draai lag de alfa-wolf nu zelf tegen de grond. Avani beet achter zijn slagader, en beet in éen keer door. De wolf janktte nog een laatste keer, en viel toen dood. Nog voor Avani het kon bedenken werd ze weer tegen de grond gelegd door de andere roedelleden. Avani probeerde op te staan, maar ze kon niet, ze werd in bedwang gezet. Avani sleurde de wolf die haar tegen de grond hield van haar af, en kon zo terug recht komen. Avani moorde de andere zes wolven allemaal éen per éen uit. Ze ging tekeer als een bezetene. Toen iedereen dood was liktte Avani het bloed van haar lippen af, en liep weg van hen.
Eindelijk zag Avani weer een beetje meer licht. Ze had de wolven-aanval overleeft. Avani rendde op het licht af, en kwam uiteindelijk in een soort moeras terecht. Alles beter dan dit akelig bos. Avani liep door een omgevallen oude boomstronk, recht naar de rotsen. Ze ging op een van de hoogste rotsen staan, en bruldde naar iemand, ze wist niet waar ze hier was, en had meer uitleg nodig.