It it must i will follow you to the deths of hell!

Strompelend bracht de jonge tijger zich voort, een boze blik was in zijn ogen te lezen. Hij strompelde verder met zijn manke been waar veel bloed uit stroomde net als van zijn hals. I never thought you will betray me Nari dacht hij inzich zelf. Waarom had hij haar veraden wat had hij fout gedaan? Nu was ze dood al was hij er niet zeker van wat moest hij nu gaan doen? Zich laten gaan en nari volgen naar hell? Of verder gaan met het leven, die andere tijger schoot naar binnen. Hij had dit gedaan niet Nari hij zal hem doden "I will avenge your death Nari" sprak hij tegen zichzelf en strompelde verder zijn bloedsporen waren duidelijk te zien in de heldere sneeuw. Na nog enkele stappen te zetten viel hij neer en voelde de ijskoude sneeuw tegen zijn lichaam, zal dit zijn einde zijn? Hij was niet klaar om te sterven nee nog niet. Eerst moest hij ervoor zorgen dat die tijger dood was en daarna zou hij pas verder kunnen met zijn leven.. Zelfs al is Nari dood hij zal niet opgeven zij was de enigste die om hem gaf en niemand zou haar ooit mogen aanraken al is haar lichaam dood haar ziel blijft over en dat is alles wat telt niet? Hij probeerde op te staan hij moest hier niet blijven liggen het nam belangrijke tijd in beslag.. Hij gromde "I kill you" sprak hij tegen de tijger die Nari had vermoord hij haate hem waarom moest zij dood en waarom was hij het niet? Hij zal er niks aan kunnen doen eerst moest hij veel dingen doen voor hij tijd had om verder te gaan met zijn leven hij kon niet rusten zelfs al had hij deze wonden. Hij stapte door en probeerde de pijn te negeren hij was niet als die andere zwakkelingen, hij was sterker mischien niet kwa kracht maar zeker kwa will niemand zal hem tegenhouden. Als hij nu zal stoppen zou hij Nari niet kunnen zien in hell ook daar niet zonder haar was hij niks en daarom moet hij die tijger doden. Hij moet en zal Gast doden!!

Dat laatste is een grapje XD

Thunder haar passen waren soepel en vlot. Ze had een tijdje geleden een tijger gehoord, het was een jonge tijger dus moest ze zich dus geen spier verzetten. Ze had hem nog nooit eerder gezien of geroken dus ze zou kennis maken met een nieuwe voor haar. Ze rolde met haar ogen toen ze het gebrul hoorde. Ze zeete zich af en sprong naar een hard geren. Ze ontweek al de hindernissen en sorong over alles wat voor haar in de weg lag. Ze keek rustig voor zich uit en nog ssteeds geen nieuws van iemand, nog niemand in zicht dus dat kwam goed uit, ze grijnsde vals en keek weer opzij en nog een opzij. Ze hoorde de tijger steeds beter en beter. Ze wist nu dat het een mannetje was. Ze rolde nog eens met haar ogen en kwam toen inderdaad bij een tijgertje uit. "En wie mag jij wezen?" Vroeg ze droog en kil aan de jonge tijger. Ze kende hem niet dus was er ook geen teken van of hij slecht of goed was. Maar sterk genoeg om haar te doden was hij zoiezo niet. Ze keek hem droog aan. "Ga je nog antwoord geven?" Vroeg ze nog eens kil, er waren hier ook tijgers die NIET praten, misschien was dat er zo een en dan had hij het maar met gebaren moeten vertellen. Ze grijnsde vals, slechte tijger dus. Oké, dat word al een stuk leuker, dacht ze. Ze keke de tijger boos aan en nam een dominante houding aan en een dominante blik.