Met rustige stappen liep Nadia, een mooie, slank gebouwde leeuwin, elegant over het Bloemenveld. Het was lente en bijna alles stond in bloei.
Nadia keek even rond. Ze zag enkel bloemen en planten, het leek net alsof ze helemaal alleen op de wereld was. Daar hield ze niet van. Ze hield van gezelschap en dan vooral van andere leeuwen en leeuwinnen. Nadia slaakte een zucht en plofte neer in het zachte gras. Het gras was groen en was perfect om even speels in te rollen. Nadia grijnsde even en rolde op haar rug en ze sloot voor een moment haar ogen. Ze genoot van de warme zon die haar huid aangenaam verwarmde.
Na een korte tijd opende Nadia haar ogen. Nog steeds lag ze op haar rug en haar gele ogen gingen van de ene kant van het bloemenveld naar het andere. Ze dacht de contouren van een andere katachtige te zien. Nieuwsgierig keek ze naar de vlek in de verte. Ze had wel zin in wat gezelschap aangezien ze al een tijdje geen andere leeuwen of katachtige wezens gezien had.
[ Max. 2 andere leeuwen! ]