Geirririteert stond Ashanti voor zich uit te staren en snoof. Deze plaats was naar haar zin veel te vrolijk. Maar eigenlijk had ze honger. Dit was niet gelijk de pefecte plek om te jagen maar ze had geen zin om naar ergens anders te verkassen. Meteen liep ze naar het water en zag meteen een hoop visjes zwemmen. Een valse grijns kwam op haar snuit en meteen hefte ze haar poot. Vervolgens sloeg ze het dier uit het water om er op af te springen. Tussen haar tanden voelde ze de vis nog spartelen, maar zodra ze haar sterke kaken sloot verdween al het leven uit de vis, en vulde bloed haar bek. Meteen sprong ze weer uit het water en at de vis zonder enige moeite op. De witte vacht was nu lichtjes rood gekleurd en een druppel bloed viel neer op de grond en verdonkerde dan meteen. Ashanti staarde weer voor zich uit en slaakte een verveelde zucht. Toen bedacht ze zich dat ze hier eigenlijk eens wat andere tijgers moest leren kennen. lleen had ze daar niet echt gek veel zin in, want met haar temprament was er dan binnen de kortste keren ruzie.