I join you Malum Panthero Leo

De leeuwin keek een tikkeltje verveeld rondt. Hier zouden wolven zijn toch? Ze had nog geen enkele gezien maar hopelijk zal dat nog komen, eerst hield ze zich bezig om in een troep te komen Malum Panthero Leo. Het bleek ee slechte troep te zijn voor Leeuwen, het leek haar wel wat. Haar oren waren gespitst om elk geluid op te vangen, mischien wel van een wolf. In een mum van tijd was haar kop omgedraait richting een heg achter haar, een geritsel. Voor ze het wist besprong een wolf haar, hij klemde zijn klauwen om haar nek. Ze liet een grote brul horen, nee geen zwakke brul maar een krachtige en trotse brul naar de leider van de troep. Ze gromde en gooide de wolf van haar rug af en beet met haar scherpe tanden in zijn keel, raak. Ze beet door wat was het bloed toch een heerlijk gevoel. Ze was op haar hoede wolven jaagde dan ook niet alleen. Ze gromde en bekeek de wolve die haar omringde. Het waren zwakkelingen en ze zullen eraan gaan. Ze besprong een tijger die op het punt stond haar aantevallen, ze hapte naar zijn keel helaas was het mis en hapte ze in zijn borst. Ze gromde en scheurde eens stuk vel weg, een wond was te zien op de wolf z'n borst. Ze gromde en hapte daarna gelijk naar zijn keel dit keer had ze wel succes en de wolf lag niet veel later op de grond. Ze moorde hem nog niet hij kon zijn laatste minuten wel even lijden, ze hield ervan ze hield ervan andere in pijn te zien. Niet veel later lagen de ander ook op de grond, er waren dus toch een paar wolven komen opdagen. Ze ging liggen en likte het bloed van haar voorpoten af, nu hoefde ze alleen nog te wachen op de alfa van de troep. Het zal hopelijk wel een slechte zijn, maar dat is dan wel logisch een slechte troep zal nooit een goedzak als alfa hebben. Ze rolde al bij het wordt het was walgelijk om uit te spreken hoe kon je nou aardig zijn? Blijkbaar koden sommige zwakkelingen het maar ze liet hun maar hun gang gaan ze zullen later toch lijden onder haar klauwen.