Lost in the stench of dirt, searching for Cole.

De elegante witte leeuwin bracht zich met iets terughoudende passen vooruit, het tempo lag laag aangezien ze goed keek waar ze haar redelijk grote poten neer zette, dat ze in vieze drap zou trappen wilde ze zo graag mogelijk voorkomen. Natuurlijk was er wel wat modder te vinden onder haar poten maar voor de rest was ze nog helemaal schoon, zo wilde ze het ook graag houden. Bovendien wist je niet wat de drap met zich mee bracht, of je er wel zelfstandig uit kwam en wat zich erin bevond wist niemand.. De stank alleen al was vreselijk en haar felblauwe ogen speurde de omgeving af, opzoek naar een teken van leven. Al een tijdje was ze aan het brainstormen, wilde ze bij een troep? Zo ja, bij welke.. Veel keus was er niet aangezien de enige troep die er was Malum Panthera Leo was, een troep voor enkel slechte leeuwen. Het idee en de naam stonden haar wel aan en dus ratelde dat in haar gedachten verder. Sinds ze hier was had ze toevallig nog geen enkele kat van haar soort gezien, vast en zeker puur toeval. Er was een troep en dus waren er vast en zeker ook wel andere leden of katten.

Haar witte staart met de licht pluim eraan zwiepte van links naar rechts met haar bewegingen mee. Ze was de middenmaat van haar soort, niet groot, niet klein en daarmee dus perfect. Haar kop paste perfect bij haar lijf, het was niet echt robuust te noemen maar smal was het absoluut ook niet, evenals haar lichaam. Ze was vors maar ook weer niet, slank maar niet té en daarmee dus een prachtige leeuwin om te zien. Een plaatje, wel te verstaan. Velen gingen op uiterlijk af, in eerste instantie en daar profiteerde ze dan soms ook van, ze speelde gewoon een spelletje met ze. Serieus was het absoluut niet, nee. Liefde was niks voor haar, door de jaren heen was ze verbitterd, kende geen liefde en noch vriendschap. Het was voor velen ook een raadsel wat een leeuwin als deze hier in het vieze, stinkende moeras deed en zelf wist ze het eigenlijk ook niet echt. Wat ze wel wist was dat ze opzoek was naar de leider van de troep waar ze net aan had gedacht. Ze wilde graag een praatje met hem maken, over de troep of misschien wel andere dingen. Aangezien ze er geen flauw benul had hoe hij zou zijn, eruit zou zien en zou reageren was het daar hoog tijd voor. Ze stond stil, op een open plek waar de stank en drap minder was. Terwijl ze om zich heen keek opende ze haar bek en liet ze een verbazingwekkend luide brul horen, gericht naar de Alfa van Malum Panthera Leo.