Brullen naar Kaoru

Thunder haar hals stond nogal stijf. Ze had vanacht geen oog dicht gedaan. Ze moest gaan beslissen wat ze zou doen. Zou ze in de troep van Eternal Darkness gaan. Ach, waarom ook niet. Ze keek om zich heen. Nergens een luipaard, tijger leeuw of poema te zien. Dus kon ze rustig en het op haar gemak doen. Ze brulde haar en je zou het buiten Felidea ook nog kunnen horen. Ze werkte haar brul af met haar klauw nog eens hard op de grond te slaan. Toen ze merkte dat haar brul ten einde was begon ze hard te rennen. Om een beter plaatsje te vinden voor haar oproep naar Kaoru. Ze brulde nogmaals voor de zekerheid en bleef goed vlot doorrennen. Ze zuchtte opgelucht en zag dat de prairie niet snel ten einde kwam. Ze keek goed rond zich. Nergens een tijger of een leeuw te zien. Nog steeds niet. maar ze waren slim genoeg om niet naar de prairie te komen. Op zo'n stikhete dag als vandaag. Thunder ergerde zich er niet eens aan. Ze bleef gewoon heel simpel doorrennen. Ze zette zich af en maakte een langzame en slowe sprong. Super mooi als je het vanaf de grond zag. Toen ze weer op de gornd kwam rende ze weer als een trein en glimlachte gemeen. Le Bitch is in Thunder. De duivel was met haar. Slechte tijgers bestaan nou eenmaal. Dacht ze.

Op grote afstand had hij de tijgerin al horen grote afstand vanaf het Moeras had hij haar horen brullen. De reis is niet één twee gedaan en zou toch minstens een uur duren aangezien hij door de Rivier het Wolvenwoud en nog enkele gebieden in het Westen moest. Na een uurtje rennen zag hij de prairie en rende naar de tijgerin toe en bekeek haar kill met zjin ogen. "Is dit over de troep?" Sprak hij kill tegen haar, het was middag dus licht en heet een plek waar je het bloed dat om zijn lichaam hing goed kon ruiken en zien, hij vondt het een teken van macht. Dit was dan ook het bloed van een andere tijger die is bij nu wel weer dood, hij liet hem de laatste paar minutjes maar even lijden. Net had hij nog een tijger in zijn troep aangenomen Magnetica er waren enkel nog geen rangen uitgedeelt wat weer jammer was. Al zouden ze echt geen Beta worden iniedegeval niet zonder er echt voor te strijden, of Dark Girl of Dark Boy. Dat waren de belangrijkste rangen en die zou je bijna nooit krijgen enkel als je puur slecht bent en altijd trouw aan de troep, en niet tussen neutraal en slecht schommelen hij walgde van die tijgers die zouden voor hem naar hell mogen lopen. Hij nam de tijgerin goed in zich op net als haar geur, de eerste witte tijger die hij gezien had in Felidae het kon hem niks schelen ze wou in zijn troep dus zou zich maar moeten bewijzen, slecht leek ze wel. Maar uiterlijk zegt niets, en er waren tijgers die kill waren maar heel vriendelijk tegenover andere. Hij had wel een opvolger nodig, al wachte hij daar mee tot hij wat ouder was uiteindelijk zal hij toch de troep uitgejaagd worden door ouderdom. Zo gaat het en dan sterf je een langzame dood, maar hij was niet zo hij hield vol tot het einde en ging naar niet als een zwakkeling sterven en hij zal zijn troep behouden en niet wegkwijnen als de meeste zwakkelingen.

Thunder keek hem kil aan. "Ja dit gaat over de troep, zoals je al denkt is dat ik bij de troep wil!" Zei ze kil. Medelijden? Met iemand? Ooit? Nee! Nooit medelijden hebben. Hallo, niemand wil dat Thunder opeens een goedzakje gaat worden. Ze is een bitch. Laat haar dan met rust. Ze keek Kaoru even aan. Heb je veel rangen? Is het een sléchte troep?" Vroeg ze droog maar rustig. Ze wist zichzelf te beheersen bij stomme situaties. En bij sukkels die erg vervelend waren. Ze keek even naar Kaoru. "Heb je al veel leden dan?" Dit moest erg moeilijk zijn voor de tijger voor haar. Hij moest namelijk al haar vragen beantwoorden zo niet.. dan kan hij even opletten. Maar ook nu beheerste ze zich. Ze keke hem even aan met een grijns. "Je zit toch niet te denken dat ik een goedzak ben hé?" Vroeg ze droog met een grijns. Alles is zo makkelijk om lelijk te doen. Nja, zo is het leven nu eenmaal. Ze keek naar de lucht. Die was vochtig en regenachtig. Je zou zo kunnen zeggen dat het gaat regenen terwijl dat toch niet zo zou zijn. Vandaag was het weer eens een stik hete dag hier in de prairie. Maar zoals je altijd al merkte: Thunder had er geen last van. Kaoru was onweerstaanbaar gespierd maar Thunder had er moeite mee om haar in te houden. Haar ogen stonden verleidelijk. Een verleidertje dus! Was Thunder. Maar dat liet ze dus nooit merken want ze had geen zin dat er andere tijgers op haar afkwamen. Ze wachte gewoon af op antwoord van Kaoru.

In een overvloed begon ze vragen te stellen, zo eentje hé. "Ja we hebben veel rangen waar je voor moet strijden" Meteen het antwoord of het slecht was zat erin in die goede troepjes werden ze zo weg gegeven aan al die zielige zwakkelingen al onderschatte hij zijn tegenstander niet en ging er toch vol tegenin. Hoeveel leden hij had "Niet veel, maar dei zijn dan ook echt slecht" Sprak hij tegen haar, die tijgerin stelde wel een overvloed aan vragen maar waarschijnlijk was het nodig hij hield zijn gedachten er iniedegeval bij, hij bekeek de tijgerin van top tot teen een teken van respect las hij niet en dat was wel belangrijk net als slecht zijn. "Als je een goedzak was zou je nu al als een angsthaas weggerent zijn" Bracht hij er grijnzend uit, wat dacht die tijgerin wel niet een goedzak durft niet eens voor hem te staan denk maar eens om hem aan te spreken. Maar ze wou bij de troep, een gebied waar weinig testen te doen waren dus wachten hij af bij de groepstraining, daar zal hij wel eens gaan kijken. Drie leden was dan nog wel weinig maar als dat meer zal worden zou de groepstraining komen en dan zouden ze eens kunnen laten zien wat ze konden. Thunder Mountains, daar gingen ze trainen maar om daar te trainen moesten ze eerst door Dead Passage en dat zal wel interessant worden, eens kijken of ze niet werden vergiftigd door de slangen en aangevallen werden door de wolven en beren. Op het eerste gezicht leek het niet zo maar je kon niet oordelen op uiterlijk, maarja nu moest hij voor meer leden zorgen en kijken welke rang ze kregen.

Thunder grijnsde vals. Wel, dan heb je de juiste tijger voor je trope gevonden,"zei ze droog. Normaal deed ze heel anders tegen leiders van een troep maar dat zou ze ook doen. Maar ze zou een neiuwe start nemen in Felidea. Dus zou ze niet meer zo softie doen. Angsthaas? Ik? Sorry als je naar die opzoek bent dan moet je naar het bloemenveld gaan!" Zei Thunder vals. Goedzak? Echt niet. Wie dacht de tijger wel niet dat hij was, ziet ze er soms uit als een goedzakje? Op het eerste zicht niet maar als je haar bevoorbeeld in het bloemenveld zag rollen zou je meteen denken, oké, dat is een goedzakje! Maar dat deed ze nooit. En ze was het ook niet van plan. Dus, jij bent de alfa hé? En wie is er dan de alfa tijgerin?" Vroeg ze ondbeleefd, "Of heb je dat nog niet?" Vroeg ze dominant. Ze keek naar de horizon, die erg lang duurde voor je ergens bij terecht kwam wat niet gras noemde. Ze keek Kaoru terug aan. "Ik ben slecht genoeg om in die troep te komen, echt waar hoor maak je je maar geen zorgen," zei ze sarcastisch met een valse grijns. Niet spotten met Thunder manneke.

Juiste tijger voor de troep hé? Eerst eens zien of ze respect kon geven zo niet zou ze niet in de troep mogen. Hij rolde met zijn ogen bij het volgende dat ze sprak hij keek streng naar haar toen ze het over alfa tijgerin begon te hebben "Er zal voorlopig geen Alfa tijgerin komen en waarschijnlijk nooit" Sprak hij kil uit en hoorde de dominantie in haar stem zijn dominante houding was niks verandert vanaf hij hier heen ging "Als je geen respect kan tonen aan hogere rangen kom je er al niet in" Snauwde hij naar haar bij het laatste wat ze zei, die tijgerin zou een sleren zonder respect kom je de troep absoluut niet in je moet slecht zijn en respect tonen. Respectloze tijgers zouden er niet inmogen, ze mocht kleine gevechtjes pikken met de andere leden die in een dezelfde rang zaten maar ze zouden toch echt moeten leren geen tijgers van een hogere rang uitdagen. Als ze in de troep wou zal ze snel moeten leren om respect te tonen en geen dominantie tegenover de alfa en hogere rangen. Respect was bijna even belangrijk dat je slecht moet zijn. Hij stopte met denken en richte zijn gedachte weer bij de tijgerin en wat ze zei het was Thunder, Thunder Mountains schoot gelijk naar binnen nou weinig leuks toch?

[ik ga stoppen met dat witte lettertype, ik kan er niets van! ]

Thunder keek hem even gewoon aan. Zionder een gevoel. "Sorry, was gewoon nog even in een slechte bui nu niet meer hoor, oké, ik geef je zeker respect Kaoru, reken daar maar op." Zei ze en knikte met haar mooie hoofd. Ze keke Kaoru nog even snel aan en keek toen naar het erf. Wat vol stond met geel of besche gras en dat erg verdord was. Ze zuchte en bedacht naar wat ze had gedaan, dat was helemaal niet respectvol. Dus kon ze er maar beter mee op houden. Ze was goed in liegen, dominant zijn, onaardig zijn maar nooit goed in toegeven dat ze iets slechts had gedaan of je excuses aanbieden of aardig doen. Dat was echt moeilijk! Maar het belangrijkste staat nu even op het spel. Dat was de troep, ze moest bij die troep. Ze had tijgers om zich heen nodig. Maar ze kon nog altijd heel goed alleen overleven. Ze glimlachte even moeilijk maar toch leek het alsof het een gemeende glimlach was. Ze kke naar Hikarudeu... Kaoru met een zucht. En keek weer weg, ze boog haar hals even over de grond, ze snoof aan de grond maar verder was er echt niet aan. Ze rolde met haar ogen en hief haar hoofd weer op. "Sorry..." Zei ze nogmaals moeilijk. Ze walgde ervan om 'sorry' te zeggen maar Kaoru was belangrijk, hij was de leider van Eternal Darkness. En dat is erg moeilijk om daar onaardig om onrespectloos tegen te doen. En zo had Thunder erjuist tegen hem gedaan, en dat was een grote fout, hoewel ze er niets ergs aan vond. Maar ze moest zich kunnen beheersen.

Hij staarde haar doods aan en gaf een knikje toen ze respect toonde en haar en haar exuses aanbood, een teken van onderdanigheid iniedegeval. Hij hield het hier bij en keek rondt alsof je hier een test kon doen een geïriteerde zucht verliet zijn keel "Dit is geen goed gebied voor testen dus we zien wat je kan in de groepstraining" Sprak hij en draaide zich al om om te vertrekken "Je bent nu lid van e troep, a;s het je lukt erin te blijven" en hij liep weg. Met nog een dominante houding liep hij weg zonder echt enig idee te hebben van waar hij heen ging. Hem kon het niks schelen je vondt de weg toch altijd terug, maarja sommige katten konden dat nou eenmaal niet en dat waren zwakkelingen iedereen zou zijn weg toch terug moeten vinden. De geur van de tijgerin Thunder begon al zwakker te worden, hij zal bijna een ander gebied betreden hij wachte wel af wat er te zien was voor zijn ogen. Hopelijk niet zoon kleurrijk en vrolijk gebied als het Bloemenveld ofzo, juk. Hij hoopte op een donker gebied ofzo het bos zou ook goed zijn aangezien het al bijna nacht was maar het Wolvenwoud nog beter.

(Sorske korte post verlaat topic)