Beneath wandelde rustig langs het meer. Hij staarde naar zijn spiegelbeeld in het water. Een zucht ontsnapte uit zijn keel. Wat was het saai in Felidae. Deed iedereen een winterslaap ofzo? Behalve Kreta dan. Hij keek omhoog, en zag een aantal wolken langzaam met de wind mee glijden. Maar hij keek snel weer naar beneden, want de zon scheen fel in zijn ogen. Hij schudde met zijn kop. Opeens schoot hem die naam weer te binnen. Kaoru. Wie was dat ook alweer? Hij had er meerdere keren over gehoord, dat hij de leider was van Eternal Darkness. Het laatste wat hij wilde was bij die groep. Hij had het niet zo met slechte of duistere katten. Maar Kaoru wekte nieuwsgierigheid op. Beneath wist niet waarom, maar hij wou deze leider weleens ontmoeten. Een grijns verscheen op zijn snoet. Maar hoe? Hij had geen idee waar deze Kaoru uithing. Een lange brul ontsnapte uit zijn keel, naar Kaoru. Het galmde over heel Felidae, in de hoop dat de leider van Eternal Darkness naar deze puma zou komen. Afwachtend keek hij om zich heen. Hij ging er even rustig bij zitten.