Oké, ik kan wel niet alles doen, gewoon het begin, toen hij verwond aankwam.
Nari wandelde kalm een beetje rond. Ze rook heel veel, maar plotseling kwam er een geur tussendoor. Een andere katachtige. Toen ze ging kijken zag ze een andere tijger, die moest ze doden volgens haar groep, maar hij was gewond. Ze bleef even besluiteloos staan. Maar hij was nog zwak door zijn verwondingen. En dus keek ze rond en stapte toen naar hem toe. "Gaat het?" Haar stem was een beetje bezorgd. "Ik ben Nari." Ze hielp hem zo veel mogelijk en leidde hem naar de voet van een grote stam, naast hen een klein meertje, dan kon ze zijn wonden schoonmaken. Ze liet hem daar even liggen en keek even naar hem. Haar familie zou woedend worden als ze hier achterkwamen, ze moest buitenstaanders doden, niet helpen. Maar ze maakte geen aanstalte om hem aan te vallen.
"What the hell am I doing?" Vroeg ze zichzelf af. Maar ze pakte, na wat zoeken, een groot blad en liet het vollopen met water en liep terug naar de tijger. This is so wrong, dacht ze in zichzelf. Ze goot het water over zijn verwondingen en deed dat drie keer. Toen waren ze best schoon. Ze zuchtte en keek verslagen om zich heen. If they find out, then I get killed! Wat moest ze doen? "I must leave now while you can!" Ze wou zich omdraaien, maar ze kreeg het niet over haar hart om de andere tijger zo te laten liggen." What should I do?!" Toen, op dat moment wist ze het. Ze ging blijven, en voor de tijger zorgen. Was dat wel de juiste keuze? Vriendelijk glimlachte ze naar de tijger om hem gerust te stellen.
Is dit genoeg?